Eu, que matei de melancolía ao pirata Francis Drake

A finais do século XVI, despois da derrota da Armada Invencible, Jovino vive diversas aventuras nas que coñece o amor, a amizade pero tamén a morte e o sentimento de vinganza. Nas augas de Porto Rico, suxire ao almirante Sancho Pardo de Donlebún unha trampa para atraer ao mítico corsario inglés.
Eu, que matei de melancolía ao pirata Francis Drake! é unha novela histórica de piratas, ambientada no século XVI, onde Gonzalo Moure recrea a historia de don Sancho Pardo de Donlebún, un antepasado seu, ilustre mariño castropolense que pasou a historia por ser o primeiro en derrotar ao lendario pirata Francis Drake, encargado polo goberno inglés de abordar e saquear aos galeóns que facían a rota do Novo Mundo cargados de tesouros.

Ficha da editorial.

Visita a reseña da visita de compañeiros doutro centro de Ferrol ao Pazo de Donlebún

Video sobre o asalto dos ingleses á Coruña:

Traizón

"Tally está a punto de cumprir os 16 anos. Só quedan uns meses e estánselle a facer eternos pois, Peris, o seu mellor amigo (ou algo máis que un amigo) xa cumpriu os dezaseis e vive na cidade de Nova Beleza á que Tally mira dende a súa residencia todas as noites. E é que ao cumprir os dezaseis as autoridades da cidade te someten a unha operación na que cambian o aspecto físico das persoas converténdoas en "perfectas". Un día coñece a Shay, unha "imperfecta", como ela, que cumpre os anos o mesmo día. A monotonía da espera faise máis levadeira coa compañía dunha Shay aventureira que se converte, en moi pouco tempo, na súa mellor amiga. Pero Shay ten unhas ideas moi raras sobre o mundo. Non está de acordo con que todos teñan que pasar pola mesma rapadoira e ser "perfectos". A ela non lle importa ser imperfecta..." Ciencia ficción onde as persoas se enfrontan a un mundo perfecto no cal non hai oco para a liberdade pois está en mans dun pequeno grupo de persoas. Hai, ademais, aventuras e suspense e, detrás de todo, o problema da beleza e da perfección. Ata onde estás disposto/á chegar por conseguir esa perfección? Ti traizoarías ao teu mellor amigo/a para conseguir os teus obxectivos polos que viviches esperando toda a túa vida? Le o primeiro capítulo. A vindeira entrega chamarase Perfección e si queres tamén podes ler o primeiro capítulo. Video sobre a obra en US:

Si che gustou proba a ler Farenheit 451

La joven de las naranjas

«Mi padre murió hace once años, cuando yo sólo tenía cuatro. Creí que no volvería a saber nada de él, pero ahora estamos escribiendo un libro juntos...»

Así comienza La joven de las naranjas, esta nueva y esperada novela de Jostein Gaarder que hace reflexionar al lector sobre la intensidad de la Vida, pero también sobre la muerte. Una historia que nos habla del Tiempo y sobre qué somos realmente, qué misterio compartimos con el universo. ¿Elegiríamos nacer, y conocer la vida en toda su intensidad, sabiendo que quizá sea para permanecer sólo un instante en ella? ¿O rechazaríamos la oferta? Georg, un joven de 15 años apasionado por la astronomía y por el telescopio Hubble, capaz de sacar espléndidas fotografías del universo a años luz, encuentra un día la carta que su padre le escribió al saber que iba a morir. En ella le habla del gran amor que sintió por la misteriosa Joven de las Naranjas para, finalmente, formularle una pregunta a la que Georg debe responder. Antes de contestar, Georg habrá escrito un libro con su padre, un libro que va más allá del tiempo y de los límites de la muerte.

Si quieres enterarte de algo más puedes entrar en la reseña de Literalia

Fenris, el elfo

Como uno de nuestros lectores ya había leido Ojo de nube, nos va a traer un comentario de una de las obras de Laura Gallego: Fenris el elfo.

Si queréis saber de que va la historia y no podemos esperar a que Alex nos la cuente, podéis ir leyendo el primer capítulo.

Ojo de nube

En una tribu de indios crow (tribu desparecida como tantas) nace un niño. Aunque el nombre que le ponen al principio es Cazador Silencioso, a los pocos días descubren que es ciego y las esperanzas de los familiares se ven frustradas. Ojo de Nube, se llamará, y su madre decide ser sus ojos. A través de las palabras de su madre y de lo que percibe por el resto de los sentidos, se hará su composición del poblado y de todo lo que lo rodea y alcanzará unas facultadas impensables para otros indios.
Este libro, ganador del Premio Barco de Vapor 2006 es una maravilla. A pesar de su longitud (para ser de la serie naranja), en ningún momento aburre. Posee la sensibilidad marca de la casa de Ricardo, y además, acción y una mirada al mundo a través de los ojos de los crow.

¿Qué habría sido del mundo si no hubiese imperado la fuerza (como ocurrió con los indios norteamericanos o con tantas otras razas en tantas otras partes del mundo), si hubiese triunfado la armonía con la naturaleza y sus espíritus?

Entrevista al autor.
Primer capítulo.

Durante los años 2007 y 2008, los centros CSPM de Luarca y CRA “Pintor Álvaro Delgado”, de Valdés-Navia (Asturias), han desarrollado un trabajo que ha desembocado en la grabación sonora de Ojo de Nube. El autor tuvo el privilegio de asistir a varias celebraciones y encuentros con los alumnos pequeños y adultos. EL propósito del proyecto fue, además, ofrecer desinteresadamente esta grabación a la ONCE y a otros centros sociales...seguir leyendo.

A illa do tesouro

Se a "Isla del Tesoro" do escocés Robert Louis Stevenson non tivese existido os piratas non terían a pata de pau nin cantarían aquilo de "ron, ron, unha botella de ron". Tampouco repousaría sobre o seu ombreiro ningún loro paroleiro nin lles agardaría nunha ningunha illa perdida un tesouro escondido. Todos estes mitos que forman a medula ósea das historias de piratas tiveron o seu bautismo na obra de R.L. Stevenson, que ademais de ser unha das mellores novelas de aventuras de todos os tempos debuxou o perfil do pirata literario máis famoso, o temible e enxeñoso Long John Silver. O libro foi escrito hai tanto tempo que xa circula a súa obra por Internet libre de dereitos de autor,e incluso en versión de banda deseñada como tedes abaixo... a pesar do cal as aventuras que relata seguen sendo emocionantes.

Á pousada do almirante Benbow, chega un pirata que se fai chamar Capitán e leva un misterioso cofre. O pirata morre e Jim, o fillo do posadero, descobre un mapa no cofre. É o mapa do tesouro do capitán Flint, escondido nunha illa. Nunha bonita goleta, La Hispaniola, Jim e un grupo de piratas comezan a travesía en busca da "Isla del Tesoro". A novela narra, ademais dunha viaxe en busca do tesouro de Flint, a evolución de Jim, un orfo desamparado que chega a converterse nun auténtico home.

Robert Louis Stevenson - A Ilha Do Tesouro

View more Microsoft Word documents from Sergio Falcetti.

O señor Ibrahim e as flores do Corán

Unha mañá, antes de marchar para o instituto, meu pai dixérame:
–Moisés, non o entendo... Faltan cartos... a partir de agora, escribirás no caderno da cociña todo o que gastas na compra.Así que, non bastaba con que me reprenderan tanto no instituto coma na casa, con lavar, estudar, cociñar e facer os recados, non bastaba con vivir só nun gran piso escuro, baleiro e sen cariño, con ser escravo máis ca o fillo dun avogado sen casos e sen muller, senón que tiña que pasar por ladrón! Pois xa que era sospeitoso de roubar, mellor facelo.

Momo é un adolescente xudeu, desorientado e orfo de agarimo. Ibrahim é un tendeiro musulmán, de carácter reflexivo e pausado, cunha visión da vida marcada pola perspectiva e a experiencia dos anos. Dous habitantes solitarios da rúa Azul, no París dos anos 60, que traban unha entrañable amizade que trascende as súas respectivas crenzas. Un aporta vitalidade, o outro sabedoría...
Máis que unha novela, trátase dun texto iniciático que apela ao multiculturalismo, a tolerancia e o entendemento entre iguais. A súa lectura reconforta e afortala a nosa confianza na especie humana. Partindo dunha relación pseudo-paternofilial entre os protagonistas, este relato sinxelo e áxil ábrenos a porta a unha reflexión esperanzadora sobre o futuro do mundo no que vivimos.

Se queres podes entrar na páxina oficial do autor e visionar a versión cinematográfica da novela.

Marcabrú y la hoguera de hielo

Emili Teixidor ambienta a súa novela a inicios do século XIII, na infancia do Jaime I e durante a cruzada albixense Na novela tamén noméanse personaxes históricos como Simón de Montfort, Pedro II e Ramón Roger Trencavel.
Marcabrú é un xograr principiante cuns once anos que percorre o mundo xunto cos xograres "El Ciego de Cabrera", "El Caballero Salvaje" e "La Soldadera", a cal se chama Matilde. O está aprendendo o oficio de xograr e é o guía do Cego de Cabreira, que é o seu mestre.
A historia comeza cando os catro xograres, xunto con outro que se xuntou recentemente chamado El Imitador de paxaros, cunha incrible habilidade para imitar a estes animais, chegan ao castelo do vizconde de Peguera, quen os trata moi ben e lles regala un xibón de armiño e perlas por actuar. Os xograres vanse por un camiño afastándose do castelo cando se decatan de que o Imitador de Paxaros desapareceu. O Cego de Cabreira oe o canto dunha bubela, que é o canto que o Imitador de Paxaros utilizaba para advertir do perigo. Entón dille a Marcabrú que fuxa e o Cego de Cabreira, La Soldadera e El Caballero Salvaje son capturados por homes do vizconde de Peguera, o cal lles regalara o xibón para quitalo despois...

O autor nos conta a súa razón de escribir.
Entrevistas có autor
Trucos para que os rapaces lean.
Si lees quedas maldito.
Si o enlace da presentación no funciona, preme aquí.

El Foco

"Ginia está devorando libros, casi con más rapidez de la que yo quisiera" decía el padre de Virginia Woolf.

Virginia creció rodeada de un ambiente literario y cultísimo. Su padre poseía una amplia biblioteca. Cuando Virginia cumplió los dieciséis años por fin pudo entrar sola en la biblioteca de su casa, aquel recinto consagrado a la lectura y dedicarse a explorar todo lo que deseara, lo que supondría un verdadero lujo para una chica de la época victoriana y también una situación que le sería ampliamente provechosa para su futura condición de escritora.
Este mes leeremos uno de sus cuentos El Foco nos servirá de presentación sobre esta autora con tanta vida interior que sin embargo no quiso prolongar más de 40 años.

Durante el período de entreguerras, se convirtió en una importante figura de la sociedad literaria londinense y formó parte del Grupo de Bloomsbury.

Sus novelas más conocidas son La señora Dalloway (1925), Al faro (1927), Orlando (1928), Las olas (1931) y Entre actos (1941).

Fue redescubierta durante la década de 1970, gracias a su ensayo Una habitación propia, uno de los textos más citados del movimiento feminista, que expone las dificultades de las mujeres para consagrarse a la escritura en un mundo dominado por los hombres... pero esto es otro tema, ahora disfrutad de esta pequeña narración y animaos a seguir, por ejemplo, con "Mrs Dalloway".
Os adjuntamos la presentación que podreis ver en las Jornadas Literarias de la Biblioteca de Neda.

Irmán do vento

"Meu amigo Alberte, aleykum salaam:
Primeiro día de outubro de 2002 segundo o voso calendario, 24 de Rayab segundo o musulmán. Esta é a primeira carta que che escribo, querido Alberte. Meu pai acábame de regalar este caderno de tapas duras e follas raiadas e un bolígrafo de tinta azul escura. O mestre Mir Ashduf considera que debo practicar a escrita porque disque teño calidades para narrar historias; quere que me converta nun katib, é dicir, un escritor de libros, e o teu pai é da mesma opinión. Eu non sei se será certo, penso que o que queren é salvarme de ir cachar na leira ou de ir ao monte por leña. Entre ambos convenceron o meu pai de que o mellor é que me ocupe só de coidar as ovellas no pasto, así terei tempo para escribir as cousas que se me ocorran."

Irmán do vento, a novela de M. Lourenzo González, gañadora do Premio Merlín 2003, é a historia de Khaled, un rapaz dunha apartada aldea do Iraq que, coma outro rapaz calquera, ten unha familia, ten amigos, unha casa, unha vida, ten un amor, ten proxectos. Ata que, de repente, a guerra. Irmán do vento é a crónica da destrución inexorábel de todo canto Khaled é e de canto soña ser. Irmán do vento é tamén a narración emocionante da loita contra ese destino imposto e pola recuperación da dignidade e da esperanza.
Na páxina da Biblioteca Virtual Galega podedes ver as outras obras deste autor e ler algún relato online

Os asasinatos de Sierra i Fabra

O asasinato do profesor de matemáticas e O asasinato da profesora de lingua son dous divertimentos literarios. Un profesor de mates é asasinado e deixa aos seus alumnos pistas e xogos matemáticos para que descubran ao autor... Na segunda obra, unha mestra vólvese tola" e di que matará a un alumno como escarmento se non a deteñen, para o que deixa unha infinidade de probas que son outros tantos xogos de palabras.
Sierra i Fabra é un dos nosos autores favoritos entra na súa páxina web e descobre o resto das súas obras e incluso podes ler algunha delas online.

Teresa Moure

Hoxe ímos recibir a visita de Teresa Moure, tras a lectura dalgunha das súas obras.
Na súa autobiografía di que naceu cando os astronauras comezaban a explorar a lúa, gústanlle «os libros, as películas de Humphrey Bogart, os bicos, a risa e a revolución,», pero sobre todo gústalle «poñer o mundo patas arriba».
O contacto de Teresa Moure coa literatura comeza moi tarde, pero faino de modo vertixinoso: ademais de escribir numerosos artigos publica A xeira dás árbores coa que gaña o Premio Lueiro Rey de novela curta e o premio Arzobispo San Clement, A casa dos Lucarios, en 2005 o ensaio Outro idioma é posible; na procura dunha lingua para a humanidade, que recibira o premio Ramón Piñeiro no ano anterior, e onde reflexiona sobre os intentos de conseguir un idioma universal e sobre as vantaxes da biodiversidade lingüística. Meses despois aparecen nas librarías un ensaio anterior, que fora finalista nese mesmo premio en 2003, titulado Ás palabras dás fillas de Eva, onde, reivindica a diferenza dende o feminismo.
O gran éxito chégalle coa novela Herba moura, de 2005. A historia de tres mulleres, a raíña Cristina de Suecia, Helène Jans, sabia coñecedora da natureza, e a estudante contemporánea Einés Andrade, consegue o premio Xerais nese ano, bate todas as cifras de vendas, é traducida a máis de cinco idiomas en cuestión de meses e logra o premio AELG de narrativa.
A peza teatral Unha primavera para Aldara gana o Rafael Dieste de 2007 e nela Moure traslada a acción a un convento de monxas dos tempos dos irmandiños e, polo tanto, da configuración da identidade de Galicia. Aínda que publicada con anterioridade, nunha novela breve posterior, Benquerida catástrofe, de 2007, a autora regresa ao debate sobre a verdadeira identidade no mundo contemporáneo.

Disfrutemos coa súa visita!!

O neno do pixama de raias

"...Cremos que é importante empezar esta novela sen saber de que trata. Nembargantes, se decides embarcarte na aventura, debes saber que acompañarás a Bruno, un neno de nove anos, cando se muda coa súa familia a unha casa onda unha cerca. Hai milleiros de aramados coma ese en moitos sitios do mundo; só desexamos que nunca te atopes con ningún, e se o fas, que teñas forza para librarte del..."

Estas palabras son as da contraportada do libro e é a nosa proposta para un dos sous clubes de lectura. Aínda que moitos de vos xa sabedes moito do libro, incluso da versión cinematográfica, queremos compartir convosco a impresión que nos causou ao lela, e falar desa época nun momento no que se repite o conflito bélico, noutros escenarios pero o mesmo odio, ira, rabia... agora que nos achegamos ao Día escolar da non violencia e a paz o próximo 30 de xaneiro e que onte 27 foi o Día do recordo do holocausto. Porque recordar é non volver equivocarse... ou polo menos iso cremos.

Disfrutade da lectura e si tedes algunha dúbida ou curiosidade vos deixamos unhas páxinas onde ampliar información:

Web oficial do autor

Guía da lectura

Webquest sobre a novela

Outras obras sobre o mesmo tema que podedes ler ou visionar na biblioteca:
Diario de Ana Frank / ¡Sávate Elías! / Cuando Hitler robó el conejo rosa / O violín de Auswitz / En busca de Klingsor e as películas Adiós muchachos, e La lista de Schindler.

Eskoria

"Hay un grupo que se mete con Diego. Sí, a lo mejor alguna vez se pasan de la raya. Son muy plastas. Deberían dejarlo en paz. Pero él es un poco raro. Tiene nos gustos extraños. Le gusta una música que se llama jazz. Habla con palabras que nosotros no utilizamos. Hasta viste raro. Además, es un empollón."

Diego (apodado Bird o directamente Eskoria) no recuerda cuándo empezó el acoso, cuál fue el detonante. En realidad fue una sucesión, una cascada. Ahora vive torturado por los que llama "sus verdugos". Con Gloria la relación no termina de cuajar, pues no quiere que sus verdugos la asocien con él, y porque en esa situación no puede ser feliz junto a nadie. Fede (el Citoplasma) aparecerá en su vida para recordarle que no está solo, que él también es una víctima. La amistad y el apoyo mutuo se verán truncada por un destino fatal. Tristeza, esperanza y toneladas de emoción podremos encontrar en Eskoria.

Entrevista co autor.
Páxina web oficial do autor e o seu blog persoal.
Podemos ler o primeiro capítulo.

E si te gustou esta obra tamén podes ler:
El diario azul de Carlota, A banda sen futuro, Rabia, Los hijos del trueno.